Oordelen roepen soms heftige emoties op, zoals blijkt uit de Zwarte Pieten discussie.
Deze emoties kleuren het beoordelingsvermogen en het daaruit voortvloeiend gedrag. Emoties zorgen ervoor dat we dingen moeilijk van elkaar kunnen onderscheiden omdat onze rede en menselijkheid bij sterke emoties minder goed werkt.
Vooral als deze emoties ontstaan vanuit sentiment en oordelen. Het hebben van oordelen is nodig en menselijk, aangezien het onze werkelijkheid vormgeeft. Maar een eenzijdig oordeel beperkt ons en maakt een dialoog onmogelijk.
Sinterklaas is voor mij persoonlijk een prachtig feest, maar voor anderen is het achterhaald en discriminerend.
Het helpt mij dat ik weet waarom anderen het heel anders ervaren en zien. Dat er een groot verschil kan zijn hoe een ieder van ons Zwarte Piet ziet en ervaart is logisch. Ieder van ons heeft zijn eigen verhaal en geschiedenis. Juist in deze persoonlijke verhalen liggen de kansen om wederzijds begrip te krijgen voor elkaars geschiedenis waarin liefde, pijn en tegenstellingen liggen. Ik zie dat als de persoonlijke schatten van een ieder. Iedere gebeurtenis of werkelijkheid heeft altijd meerdere kanten in zich. Door ons te verdiepen in elkaars verhalen kunnen we begrip krijgen voor elkaar en gaan we elkaars schatten op waarde schatten.
Als we ons te veel focussen op ons eigen emotioneel gekleurd oordeel, komen we in de tunnelvisie van onze eigen werkelijkheid terecht en wordt het oordeel een veroordeling van de ander en wat de ander denkt. Discriminatie, racisme en scheldpartijen zijn het gevolg.
Dit gedrag helpt niet om het zwartepiet probleem adequaat op te lossen. Iedereen mag uiteraard denken wat hij wil. Onze denk- en oordeelkracht is enorm en kan ons vooruit helpen, maar ons ook erg beperken. Als we onze denkkracht en menselijkheid gebruiken om volledig te kunnen onderscheiden en waarnemen wat er over en weer werkelijk speelt komt er ruimte. We gebruiken dan ons volledige beoordelingsvermogen. De emotie en het sentiment kunnen dan oplossen. In feite kijken we dan neutraal. Als we dat toepassen wanneer we het over Zwarte Piet en Sinterklaas hebben, maken we van deze discussie een dialoog en zullen zich vele oplossingen aandienen. Mijn mooiste sinterklaascadeau is en blijft een kleurrijk sinterklaasfeest waarin we ons allemaal kunnen vinden.
5 reacties
Comments feed for this article
november 14, 2014 bij 5:25 pm
janfrits
Dank je wel Albert. Ik was de laatste tijd vaak boos en verdrietig vanwege hard ingenomen standpunten. Dit helpt.
LikeLike
november 17, 2014 bij 2:12 am
Guido Vandeven
Vooroordeel, oordeel en veroordeling, ze zijn als een bliksemflits en verdwijnen net zo vlug als ze gekomen zijn. Toch blijft de hardnekkigheid waarmee ze schade aanrichten, geregeld opduiken, en hier is er nog enorm veel werk aan de winkel. Ik ben er niet van overtuigd dat we hierover persé moeten bijleren, het zou wel eens anders kunnen zijn, nl.afleren. bedankt voor het delen van deze mail Albert.
LikeLike
december 8, 2014 bij 7:33 pm
Naomi Warndorff
Woeiii ik geniet van dit stukje omdat ik de mogelijke evenwaardigheid tussen mensen heel helder en mooi omschreven vind! Ik hou ervan dat oordelen volledig worden omschreven door er ook de kracht van te omschrijven. Anders krijg ik er vaak zo’n gevoel van schuld bij.
LikeGeliked door 1 persoon
december 9, 2014 bij 2:39 pm
M10eveijk
Als iedereen gelijk heeft is het kunst te blijven luisteren. Ik kijk uit naar je volgende blog , Martine
LikeLike
december 9, 2014 bij 2:40 pm
coaching3punt0 (@coaching3punt0)
Maar eigenlijk wil ik als coach op je blog reageren en niet als epidemioloog 😉
LikeLike